To jeden z suplementów, które warto rozważyć w wielu chorobach/schodzeniach. Przy rozsądnym dawkowaniu, najlepiej w porozumieniu z lekarzem, praktycznie nie ma żadnych skutków ubocznych. A może przynieść wiele korzyści.

Co to jest inozytol

Inozytol to związek chemiczny z grupy alkoholi polihydroksylowych, który występuje naturalnie w organizmie człowieka i pełni wiele ważnych funkcji, m.in. bierze udział w syntezie fosfolipidów, hormonów i neurotransmiterów.

Inozytol kiedyś uważany był za jedną z witamin z grupy B (witaminę B8), jednak obecnie traktuje się go jako związek witaminopodobny (ponieważ organizm człowieka jest w stanie wyprodukować go samodzielnie – synteza następuje głównie w wątrobie i mózgu oraz nerkach).

Inozytol występuje w 9 postaciach izomerycznych, gdzie kluczowe są dwa: mio-inozytol i d-chiro-inozytol. Najlepiej zbadanym i najczęściej stosowanym jest mio-inozytol.

Mio-inozytol to (jak już wspomniałam) to jedna z form inozytolu, która występuje w organizmie i dostarczamy ją z dietą. Taką formę często znajduje się w suplementach diety.

Mio-inozytol można znaleźć w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Występuje w świeżych warzywach i owocach, zwłaszcza fasoli, groszku, owocach cytrusowych, produktach pełnoziarnistych, orzechach, kiełkach pszenicy, drożdżach czy mleku.

Czy zatem wystarczy tylko pobieranie mio-inozytolu z pożywienia i produkcja własna? Dla zdrowych osób zazwyczaj TAK, ponieważ zapotrzebowanie to około 1 g na dobę i spokojnie można to pokryć endogennie i z codziennej diety. Jednak w uzasadnionych przypadkach (niektóre choroby) warto rozważyć suplementację mio-inozytolu, jako wsparcie prawidłowo zbilansowanej diety oraz leczenia. W niektórych chorobach potrzeba jest nawet do 4 g inozytolu dziennie, a tylko z diety i produkcji własnej ciężko uzyskać taką ilość.

Mio-inozytol w insulinooporności i PCOS

Mio-inozytol jest najbardziej znany jako suplement polecany (i dający pozytywne efekty) w PCOS czyli zespole policystycznych jajników. PCOS jest jedną z przyczyn kobiecej niepłodności, a także zaburzeń miesiączkowania u kobiet w wieku rozrodczym. Choroba objawia się nadmiernym stężeniem męskich hormonów (hiperandrogenizmem), występowaniem torbieli na jajnikach oraz skąpymi, nieregularnymi miesiączkami (bądź ich zanikiem).

PCOS wiąże się również z bardzo często występująca insulinoopornością.

Mio-inozytol zwiększa wrażliwość receptorów komórkowych na insulinę, przez co przyczynia się do zmniejszenia hiperinsulinemii. W ten sposób prowadzi do obniżenia poziomu glukozy we krwi. Suplementacja mio-inozytolem może poprawiać wskaźnik HOMA, stężenie insuliny w teście obciążenia glukozą i wskaźnik wrażliwości na insulinę.

Zbyt wysoki poziom insuliny pobudza produkcję męskich hormonów płciowych w jajnikach. Mio-inozytol powoduje obniżenie wydzielania insuliny, co prowadzi do wyregulowania poziomu androgenów u kobiet z PCOS. Dodatkowo dochodzi do uregulowania cykli miesiączkowych, przywrócenie spontanicznych owulacji, co wiąże się z poprawą płodności.

W przeprowadzonym w 2018 roku badaniu na 3602 pacjentkach z PCOS suplementacja mio-inozytolu 2 razy dziennie po 2 g i 200 mg x 2 dziennie kwasu foliowego spowodowało, że aż 545 kobiet (aż 15,1%) zaszło w ciąże po 2-3 miesięcy suplementacji (Regidor PA, Schindler AE, Lesoine B, Druckman R.: Management of women with PCOS using myo-inositol and folic acid.New clinical data and review of the literature. Horm Mol Biol Clin Investig. 2018 Mar 2;34(2).

Mio-inozytol to związek dobrze tolerowany przez organizm i o naukowo udowodnionej skuteczności. Eksperci Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego polecają stosowanie mio-inozytolu u pacjentek z PCOS w celu przywrócenia właściwych parametrów metabolicznych, endokrynologicznych, a także przewróceniu regularności owulacji (Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące stosowania preparatów zawierających myo-inozytol, przez pacjentki z zespołem policystycznych jajników (PCOS), Ginekol. Pol. 2014, 85, 158-160).

Aktualne dowody i przeprowadzone badania wskazują, że suplementacja mio-inozytolu zmniejsza ryzyko rozwoju cukrzycy u kobiet ciężarnych z otyłością i nadwagą, a także u kobiet z PCOS oraz rodzinną cukrzycą typu 2.

Mio – inozytol – obniżenie cholesterolu, odchudzanie

Mio-inozytol bierze udział w syntezie lipidów, przez co wpływa też na obniżenie poziomu cholesterolu oraz trójglicerydów.

Jeśli chodzi o odchudzanie to najważniejszy jest ujemny bilans kaloryczny i aktywność fizyczna. Mio-inozytol nie wpływa bezpośrednio na utratę kilogramów. Ale….

Mio-inozytol może pomóc przy redukcji masy ciała, szczególnie osobom z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Zwiększa on wrażliwość receptorów na insulinę i reguluje poziom cukru we krwi, osoby z IO (i nie tylko) mogą odczuwać zmniejszenie apetytu, co ułatwia utrzymanie diety i chudnięcie.

Mio-inozytol, a Hashimoto

Suplementację mio-inozytolem warto również rozważyć przy chorobie Hashimoto. Jest coraz więcej badań, które pokazują korzystny wpływ mio-inozytolu na poprawę parametrów tarczycy: TSH, anty-TPO i anty-TG oraz w ultrasonograficznym obrazie tarczycy, szczególnie w połączeniu z selenem (Nordio M, Basciani S. Myo-inositol plus selenium supplementation restores euthyroid state in Hashimoto’s patients with subclinical hypothyroidism. Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2017;21(2 Suppl):51–59).

Selen łatwo jest przedawkować więc przed rozpoczęciem suplementacji należy koniecznie zbadać jego poziom i ustalić przyjmowaną dawkę z lekarzem. Nadmiar selenu może powodować wypadanie włosów, łamliwość i utratę paznokci, nerwowość, zmęczenie, anemię, cukrzycę, marskość wątroby, obrzęk płuc. W bardzo ciężkich przypadkach przedawkowanie selenu może prowadzić nawet do zgonu.

Dawkowanie mio-inozytolu

Nie ma ustalonej zalecanej dziennej dawki mio-inozytolu, dlatego preparaty go zawierające (kapsułki, tabletki, proszek do sporządzania zawiesiny) najlepiej stosować zgodnie ze wskazaniami producenta zamieszczonymi na ulotce produktu. Zazwyczaj zalecana, profilaktyczna dzienna dawka mio-inozytolu wynosi od 500 do 2000 mg. Przy PCOS oraz insulinooporności zaleca się 4000 mg dziennie.

Dawki lecznicze (większe niż 2000 mg) jak i czas stosowania suplementów z mio-inozytolem najlepiej skonsultować z lekarzem. Szczególnie wtedy, gdy przyjmujesz inne leki (np. hipoglikemizujące), które mogą wejść z nim interakcję.

Skutki uboczne mio-inozytolu

Mio-inozytol jest bezpiecznym suplementem. Dawki do 18 g przyjmowane przez 3 miesiące lub 4 g przez 12 miesięcy są bezpieczne i dobrze tolerowane. Przy większych dawkach (powyżej 12 000 mg na dobę) mogą wystąpić takie działania niepożądane, takie jak bóle głowy, brzucha, nudności, gazy czy biegunka.

Czytaj również:

BERBERYNA – CZY MOŻNA NIĄ ZASTĄPIĆ METFOTRMINĘ?

Jaki wybrać preparat z mio-inozytolem?

Wybór suplementu zależy od tego, na co on ma pomóc. Czy chcesz go brać jedynie profilaktycznie, czy ma pomóc przy terapii PCOS, insulinooporności czy Hashimoto. Czy suplement ma zawierać tylko mio-inozytol czy ma działać bardziej kompleksowo i mieć w składzie dodatkowo np. witaminę B6, witaminę D czy berberynę? Gdy ja polecam konkretny suplement moim pacjentom, biorę pod uwagę wszystkie wyżej wymienione aspekty + doradzam konsultację z lekarzem, gdy dawki powinny być większe lub pacjent przyjmuje także inne leki.

Każdy suplement diety to tylko dodatek do leczenia pod kontrolą lekarza, różnorodnej i zbilansowanej diety i aktywności fizycznej. Sam suplement nic nie da, jeśli zaniedbasz pozostałe kwestie.

Potrzebujesz pomocy przy prawidłowym zbilansowaniu jadłospisu, pomocy w doborze suplementacji? Zapraszam do INDYWIDUALNEJ WSPÓŁPRACY.

Zaobserwuj mnie również na  INSTAGRAMIE.